مثل تمام پسر فرزند هاي ايتاليايي، پاواروتي خردسال هم اين رويا را داشت تا به يك بازيكن حرفه اي فوتبال تبديل شود و هر شب اين خواب را مي ديد كه عكس العمل هايش با ت
«پاواروتی» از دروازه بانی تا خوانندگی اپرا
عبارات مهم : مودنا
مثل تمام پسر فرزند هاي ايتاليايي، پاواروتي خردسال هم اين رويا را داشت تا به يك بازيكن حرفه اي فوتبال تبديل شود و هر شب اين خواب را مي ديد كه عكس العمل هايش با تشويق هواداران همراه مي شود. لوچانو پاواروتي در بزرگسالي ولی با صدايش تماشاگران را در استاديوم به وجد مي آورد، نه با مهارت هاي فوتبالي اش. مردي كه در جام جهاني ١٩٩٠ ايتاليا، با همكاري دو موزيسين و خواننده اسپانيايي، آواز بي نظيرش را به گوش ٨٠٠ ميليون نفر رساند. ولی او چطور تبديل به يكي از بزرگ ترين خوانندگان اوپرا در عصر حاضر تبديل شد و فوتبال چه نقشي در زندگي اش داشت؟
دنياي كودكي پاواروتي راحت بود. دائم در حال فوتبال بازي كردن بود و در وقت خستگي، سراغ گرامافون و ضبط قديمي پدرش مي رفت. قطعه هاي كلاسيك موسيقي او را حسابي سر ذوق مي آوردند، پاواروتي گاهي با آنها هم خواني هم مي كرد. از دوران نوجواني ولی ديگر كم كم بايد به دنبال يك مسير خاص براي زندگي اش مي رفت. علاقه اصلي خودش تبديل شدن به يك دروازه بان حرفه اي بود، ولی مادرش تاكيد داشت كه بايد معلم بشود. مادر پاواروتي براي او آينده اي در فوتبال حرفه اي نمي ديد و خيال مي كرد فوتبال يك «بازي» است و مناسب بزرگسالان نيست؛ خصوصا اينكه اگر قرار باشد به عنوان يك شغل به آن نگاه كند.
به هر حال پدر او نانوا بود و وضع اقتصادي خانواده اش جوري نبود كه در مورد يك شغل پايدار ريسك كنند. لوچانو پاواروتي جوان در نهايت به توصيه مادرش گوش كرد و به عنوان معلم شروع به كار كرد. ولی چندان طول نكشيد تا اين شغل دلش را بزند و احساس كند استعدادهايش تلف شده است هست. براي بازگشت به فوتبال وقتي نبود و او چند سالي مي شد كه ديگر تمرين حرفه اي انجام نداده بود. ولی يك استعداد بزرگ ديگر هنوز در حال قلقلك اين جوان ايتاليايي بود. پاواروتي خيلي سریع معلمي را رها كرد و به كلاس آواز كلاسيك رفت. خيلي سریع در اين رشته پيشرفت كرد و تبديل به يكي از خوانندگان مطرح اپرا در دنیا شد.
اوضاع به شكلي پيش رفت كه او در سال ۱۹۹۰ همراه با خوزه كارراس و پلاسيدو دومينگو، دو خواننده تنور اسپانيايي گروهي را تحت عنوان سه تنور تشكيل دادند و در فينال جام جهاني فوتبال يك كنسرت تلويزيوني در رم اجرا كردند كه در سال بعد جايزه «گرمي» را از آن خود كرد. اين تيم سه نفره محبوبيت زيادي يافت و در مناسبت هاي زيادي از جمله مراسم فينال جام جهاني لوس آنجلس در ۱۹۹۴، پاريس در ۱۹۹۸ و يوكوهوماي ژاپن در ۲۰۰۲ برنامه اجرا كردند.. بعد از اجراهاي پاواروتي فروش آثار اپرا به شدت افزايش پيدا كرد. از اپراي لااسكالاي ميلان تا مديسون كورنر نيويورك صداي پاواروتي در چند گوشه دنیا طنين انداخته بود. يكي از زيباترين كنسرت هاي بيگ لوچانو، كنسرتي است كه پاواروتي در سنترال پارك نيويورك در سال ۱۹۹۲ ميلادي برگزار كرد و در آن ۵۰۰ هزار نفر حضور داشتند.
پاواروتي هيچگاه علاقه اش به فوتبال را از دست نداد و به هر نحوي كه مي توانست در استاديوم هاي فوتبال حضور پيدا مي كرد. پاواروتي، تمام تلاشش را كرد تا به واسطه فوتبال، سبك موسيقي مورد علاقه اش را ترويج كند. در بعد اين افكار او روياي دوران كودكي اش را هم پيگيري مي كرد و در استاديوم هاي فوتبال، مورد تشويق علاقه مندان قرار مي گرفت. او روياي دوران كودكي اش را به هنرش پيوند زد. سايت گل بين المللي او را يكي از١٠ شخصيت معروفي مي داند كه در ابتدا فوتباليست بودند و بعدا به مسير ديگري رفتند. اين سايت در مورد پاواروتي نوشته: «يك هوادار دو آتشه يوونتوس كه در كودكي براي مودنا بازي مي كرد. او در زمين همه كار مي كرد تا دروازه اش را بسته نگه دارد. ولی در نهايت مادرش او را مجبور به قبول آینده ديگري كرد.»
پاواروتي، در سال ١٩٣٥ در شهر مودنا به دنيا آمد. کلوب فوتبال مودنا ٢٣سال قبل از تولد او و در سال ١٩١٢ تاسيس شد و البته كه هيچ وقت کلوب تاثيرگذاري در تاريخ فوتبال ايتاليا نبود. ولی اين تيم در وقت نوجواني پاواروتي، از کلوب هاي مطرح فوتبال ايتاليا بود. آنها در جريان جنگ جهاني دوم به سطح اول فوتبال ايتاليا راه پيدا كردند و در سال ١٩٤٦ سري آ را در رده سوم، بعد از يوونتوس و تورينو به پايان رساندند. در پايان جنگ ولی اين تيم به سري بي سقوط كرد و اوضاع کلوب رفته رفته خراب تر شد و در سال ١٩٦٠ کلوب با از دست دادن حاميان مالي، به سري سي سقوط كرد. بعد از فراز و نشيب هاي زياد، مودنا در سال ٢٠١٧، ١٠ سال بعد از فوت پاواروتي منحل شد. معلوم نيست اگر پاواروتي دروازه بان مودنا شده است بود، آینده اين کلوب چه مي شد.
آيا او در دنياي فوتبال هم مثل دنياي آواز مي توانست بزرگي كند و به عنوان نمونه دروازه باني تاريخ ساز و موثر مثل دينوزوف شود؟ پاواروتي هفت سال از دينوزوف بزرگ تر بود. او اگر گلر برجسته اي مثل زوف يا حتي دروازه بان نابغه اي مثل بوفون مي شد، باز هم در دنياي فوتبال يكتا نبود؛ ولی او در دنياي آواز، به آوازخواني يكتا و بي نظير و باشكوه بدل شد. مردي بزرگ و بي همتا.
هنرمندي كه علی رغم بزرگان موسيقي اصيل ايراني اهل تك خواني نبود و خواندن با ديگران را خوش داشت و سلوكش مصداق اين شعر شاملوي بزرگ بود: توان گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع شكوهناك فروتني. راجع به عظمت پاواروتي بعد از مرگش سخنان زيادي مطرح شده است هست. منتقد موسيقي كوريره دلاسرا در پرتيراژترين روزنامه ايتاليا نوشت: «او نماد موسيقي ايتاليا بود.» پاواروتي به گفته برخي نماد موسيقي دنیا بود. التون جان، خواننده بريتانيايي در واكنش به فوت «بيگ لوچانو» كه همراه او قطعاتي را اجرا كرده بود گفت: «امروز يكي از غم انگيزترين روزها براي دنیا موسيقي است.»
«پاواروتی» از دروازه‌بانی تا خوانندگی اپرا
روزنامه ایران
واژه های کلیدی: مودنا | فوتبال | موسيقي | ايتاليا | دروازه بان | جام جهاني فوتبال | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
